Via een rijdende camera met beeldscherm kunnen neonatologen van het Erasmus Medisch MC virtueel aan de couveuse staan van premature baby’s in Amphia Ziekenhuis in Breda. Deze zogeheten TeleNeo maakte het voor Fé en Stef mogelijk om dichtbij huis te blijven, de zeven weken dat zoontje Bowie in het ziekenhuis lag.

Door Marion van Es.

Fé en Stef hebben er een slapeloze nacht opzitten. Hoewel zoontje Bowie alweer bijna twee weken thuis is, heeft hij als premature baby nog extra zorg nodig. Zo krijgt hij sondevoeding en is hij extra gevoelig voor prikkels. “In het begin hing ik continu boven de wieg om te controleren of hij nog leefde” zegt Fé. “Dat gaat nu beter. De artsen in het Amphia Ziekenhuis hebben ons in zeven weken klaargestoomd om veilig naar huis te kunnen, dat geeft vertrouwen.”

Fé was pas 31 weken zwanger toen ze plotseling een hevige bloeding kreeg. In het ziekenhuis bleek dat de placenta loskwam. Een spoedkeizersnee volgde. “Dat was heel akelig”, vertelt Stef. “Ik zag zoveel bloed bij mijn vrouw dat ik een moment dacht dat ik er alleen voor zou komen te staan. Gelukkig bleek na de geboorte al snel dat ze allebei niet in levensgevaar waren. Bowie was klein, slechts 1400 gram, maar ademde vrijwel helemaal zelfstandig.”

Bij een zwangerschap van korter dan 32 weken of een geschat geboortegewicht van minder dan 1250 gram moet de bevalling normaal gesproken plaatsvinden in een centrum met een neonatale intensive care (NICU). Bowie zou dus ook eigenlijk na zijn geboorte overgebracht moeten worden naar het Erasmus MC-Sophia Kinderziekenhuis. Dankzij een nieuw systeem, de TeleNeo, is er nu ook een andere oplossing. Via een rijdend beeldscherm met camera kunnen experts van de NICU meekijken in de couveuse en rechtstreeks communiceren met de neonatologen van het Amphia.

“We waren net op de kamer toen er een soort robot werd binnengereden”, herinnert Fé zich. “De artsen uit Rotterdam konden de camera besturen en inzoomen op ons en op Bowie. Ze keken mee toen er longrijpers werden toegediend en overlegden met onze neonatoloog. Toen kwam het verlossende woord: we mochten in Breda blijven. Voor ons was dat een enorme opluchting. Niet alleen omdat dit ziekenhuis vijf minuten van ons huis is, in plaats van 45 minuten rijden, maar ook omdat Bowie daardoor niet per ambulance vervoerd hoefde te worden. Voor zo’n prematuur kindje is zoiets superstressvol.”

Of ze zich niet veiliger voelden in een academisch ziekenhuis, waar de specialisten in geval van nood meteen konden ingrijpen? “Dat gevoel heb ik geen seconde gehad”, zegt Stef. “We hadden een neonatoloog met ontzettend veel kennis, dat gaf ons het vertrouwen dat Bowie in goede handen was. De artsen uit Rotterdam namen die beslissing ook niet voor niets.”

Fé is ook blij dat ze in het Amphia een gezinssuite hadden. “In Rotterdam zou Bowie op een couveuse-afdeling liggen en hadden wij in het Ronald McDonalds Huis moeten slapen. Nu waren we zeven weken lang continu samen. Dat gaf ons heel veel binding met Bowie. We konden lekker met hem buidelen, hem zelf verschonen. En als er een lampje ging knipperen op de monitor, stond er binnen een paar seconden iemand in de kamer.”

Eenmaal thuis valt er voor de prille ouders nog wel veel te verwerken. “Ik heb veel gehuild, maar gelukkig konden we samen goed praten over alles wat er is gebeurd”, zegt Fé. Stef knikt. “Ook in ziekenhuis kregen we vanuit alle hoeken hulp aangereikt, zoals psychische hulp. Ook voor mij als vader. Daardoor gaan we er nu goed mee om. Het was een nachtmerrie, maar gelukkig wel eentje met een perfect einde.” Nu alleen nog even geduld hebben tot Bowie goed zijn flesjes leegdrinkt, want hij moet nog wel een stukje groeien. Fé lacht. “Ik kan niet wachten tot hij straks zo’n lekker mollig babytje is.”

<kader>

Veilige vinger aan de pols

Jaarlijks komen circa 600 ernstig zieke of veel te vroeg geboren kinderen op de NICU in het Erasmus MC-Sophia Kinderziekenhuis terecht. “De capaciteit is beperkt, dus zodra een pasgeborene naar een ziekenhuis in de buurt van de woonplaats kan worden overgeplaatst, moeten we dat doen”, zegt hoogleraar neontaologie Irwin Reiss, één van de initiatiefnemers van de TeleNeo. “Hiermee kunnen we een vinger aan de pols houden of zelfs helpen bij de behandeling.” Vorig jaar is de TeleNeo, ontwikkeld door Teladoc Health, als proef ingezet bij 50 kinderen, van consulten met de kinderarts tot zelfs neonatale reanimatie. De eerste resultaten zijn positief, zegt onderzoekster Josephine Wagenaar. “Ouders geven aan zich onderdeel te voelen van één behandelteam, waardoor een overplaatsing naar een ander ziekenhuis minder als een schok komt en ze meer vertrouwen in de zorgverleners hebben. Verpleegkundigen in het Amphia ziekenhuis krijgen meer ruimte om inbreng te geven en medische beslissingen worden sneller genomen.”